Vandaag 18  jaar geleden alweer mams dat je bij ons weg ging. 18 jaar mam jeetje…elk jaar zeg ik hetzelfde van weer zoveel jaar en toch ja toch hakt het erin. Wel zeg ik erbij dat ik er makkelijker mee omgaat, tuurlijk sta weer te janken als we boom aan het optuigen zijn, tuurlijk krijg ik de kriebels als ik “jouw” nummers hoor. Had het er pas nog met Rober over mam dat je al zolang weg was. Je ligt nog steeds op je plekje wat eigenlijk na 10 jaar geruimd zou worden. Komen doe ik er niet meer want er is er niks meer….wel de rust die ik krijg als ik door de hekken gaat om naar je toe te lopen maar of dat dit jaar gebeurd….nee mam denk het niet, we gaan weer naar scheveningen wat je ook altijd zo fijn vond en herdenk je daar met mijn gezinnetje dan goed 😉
Voelen doe ik je ook niet meer en dat vind ik wel jammer, ik wist altijd als je bij me was maar je bent er niet er  niet meer,  en slapen doe ik niet dus ik snap dat je me niet in mijn dromen kan en komt opzoeken……worden we nu dan echt los van elkaar gehaald mam….. of is het dat ik er vrede mee heb en jij ook dat ik mijn rust er nu om heb….?

Ik doe nog steeds mijn best mam met mijn gezondheid en vandaar het plaatje omdat ik weet dat je er net zo over denkt.

Het is 24 december mam, en wat ik niet kwijt raak ik die film die zich die dag afspeelt….elk jaar weer beleef ik het opnieuw maar vind dat nu geen drama meer. Vind het ook niet erg om samen met je kleindochter Niomi de Titanic te gaan kijken want dat wil ze graag met mama omdat ze weet dat je dat zo’n mooie film vond. Mamsepams, we gaan weer kerst vieren, jij ook met leo daarboven ? Doe je die bierlurker de groetjes van me en opa en oma….. fijne kerst mams LYTTMAB <3