Het is bijna zover, we gaan op naar 2019.

Het afgelopen jaar is zo snel gegaan, niet normaal!! En ik zie dat heel erg bij onze meiden. Ze worden ineens volwassen, het kind zijn is eraf, en het ze doen steeds meer dingen alleen. Ze zijn ook minder thuis, nou ja Niomi dan, Rashel is en blijft een huismus net als mama.

Steeds meer alleen zijn dus. Roon is veel werken, dus die zie ik ‘s avonds heel even en in het weekend.

Hoe gaat het straks in 2019? Zien we elkaar dan nog minder? Ik zeg ja. Meiden krijgen het druk op school en met werk en ja Roon die blijft ook lekker door werken. Dan zal dus 2019 ook wel weer zo voorbij zijn.

Hoe ouder je word hoe sneller het gaat en ja dat is gewoon zo. En ik vind daar dus echt geen reet aan he. Als ik soms terug kijk om dingen dan denk ik jeetje was dat toen? Leek wel de dag van gister.

Op facebook krijg je dan altijd die herinneringen te zien en man man dat vind ik leuk want het neemt je weer even terug naar toen.

Leuk om te zien maar ook comfronterend. En mij zal je niet meer horen zeggen “volgend jaar word ik beter” dat heb ik te vaak gezegd en te vaak niet gebeurd ;). Ik leef gewoon mijn leventje met ups en downs.

2019 staat gewoon weer als een jaar van opgroeiende meiden, een hard werkende man, een huis moeder en elke week de ijshockey :D. Dat voelt voor ons, de meiden en ik dan, als thuis!! Ik ben er zowat opgegroeid omdat ik uit een schaats familie kom dus ik geniet daarvan. En het is ook een dingetje voor mij om mijn grenzen te verleggen.

Dit heeft mijn vriendin, die ik al uhhh 30 jaar ken aan heeft meegeholpen en ik ben haar daar zo zo dankbaar voor <3 thanks lieve lin, ook omdat je zo goed voor onze meiden bent #tweedemama noemen de meiden haar of surrogaatmoeder hihih. Linda en ik gingen vroeger altijd samen op stap, kwam bij ons thuis en heet ook nog goed mijn moeder gekend, dus dan weet je wel dat ze heel wat betekend voor mij 😉 Heerlijk!!

En dan ook mijn andere “zus” mo mo niet vergeten, wij zien mekaar niet veel, ze is druk met 3 kids, haar werk en ventje maar ze heeft mij toen ik mijn heup brak vanaf het moment in het ziekenhuis bij gestaan en dat blijft mij zo waardevol!!! Ze verliet een familie diner voor mij…., ze is er ook altijd voor de meiden en als we mekaar zien is het goed en geniet ik er elke minuut van! Ze heeft ook mee gedoneerd met de teddyberen tossel van Hijs, te lief!! Zus love you <3

Jeetje lijkt wel een emo blogpost hahah maar nee einde 2018 en op naar 2019!!

En hoe gaat jullie 2019 er een beetje uitzien? Of zeg ik je ik zie het allemaal wel?