Happy moments #42
Het is weer maandag! Dus weer tijd voor een happy moments #42. Hij is weer heel magertjes. En het was eigenlijk weer helemaal geen happy moments week. Een week waarin je kind een trauma oploopt is niet in woorden uit te drukken maar daar kom ik aan het einde van deze blogpost op terug. Laten we beginnen.
Niomi was deze week thuis. Even geen werk, geen druk, maar gewoon even dicht bij mama zijn en gewoon gek doen.

Ik dacht, ik ga even mijn kast opruimen…., ver kwam ik niet. Elke stap is een aanslag op mijn energie level. Dus alles weer ingeruimd en 2 uur geslapen erna haha. De antibiotica breekt mij steeds meer af, dus moet echt alles one by one doen. Dat is heel heel moeilijk voor deze stuiterbal maar het is niet anders.

Eten…wat is dat? Ondanks mijn anorexia, en ik flink kon eten, krijg ik nu niks door mijn keel heen. Gewoon geen trek, geen smaak en geur door de kuur, maar goed de rest kan wel lekker eten en dan vind ik het al weer prima.
De lucht foto plaats ik altijd als laatste, maar vandaag niet. Ik wil even met wat anders afsluiten vandaag. En het is niet eens mijn lucht foto, maar made by my sister, die lekker op de camping zat. Linnie thnx mop.

Vandaag sluit ik af met deze foto van Niomi. Zoals ik al eerder schreef, was ze thuis deze week…., lekker met mama overal naar toe, en haar gedachten op wat anders proberen te zetten..

Om terug te komen op mijn begin van de blogpost… Vorige week maandag heeft hier achter zich een drama afgespeeld met een man die voor de tram werd geduwd…Niomi stond op dat moment bij die man omdat ze een vriend naar de tram ging brengen. Ze zag dat de man geduwd werd, en hoe die onder de tram terecht kwam….dat wil je niet mee maken. Ze heeft als eerste 112 gebeld. Ro en ik zijn er gelijk heen gerend 🙁
Ze is verdoofd en heeft er last van en krijgt hulp. Maar dan nog, mijn kind is getekend daar door, en ik had het ook niet willen zien, maar had mij het maar laten zien in plaats van haar…
Ze gaat vandaag weer proberen te werken, ze moet alleen met de tram…en je snapt dat dat een ding is nu.
Hoe was jullie afgelopen week?
Tot volgende week!
19 gedachten over “Happy moments #42”
Indrukwekkend dat Niomi dat heeft moeten zien. Verschrikkelijk. Gelukkig even gek doen thuis.
Ojeetje wat sneu voor je dochter! Dat lijkt me echt heel heftig om te zien en mee te maken. Ik hoop dat ze het uiteindelijk een plekje kan geven.
Wat sneu voor je dochter, wens haar sterkte. Zoiets kan heel lang nog z;n sporen hebben.
Zo wat heftig zeg voor haar om mee te maken Heel veel sterkte samen,
hoe is het inmiddels met Niomi? komt de hulp wel op gang? Dat duurt tegenwoordig allemaal zo lang
hoe is het ondertussen met Niomi, is de hulp al op gang gekomen?
Jeetje wat heftig zeg! Heel veel sterkte voor jullie
Oh Rachel, wat erg voor Niomi. Ik lees het met tranen in mijn ogen. Dat is iets wat niet had mogen gebeuren, wat je niemand toewenst en ook niet dat iemand dat van dichtbij ziet of moet meemaken. Wat ontzettend heftig. Ik hoop dat ze de mogelijkheid krijgt om dit kwijt te kunnen bij een professioneel iemand. Dit is iets wat je niet alleen moet doorlopen. Heel veel sterkte voor haar en voor jullie allemaal. Dit zijn van die dingen die je in je hart raken. Wat afschuwelijk.
dank je wel Rory.
Oh wat enorm heftig. Ik las het in het nieuws maar als je het met je eigen ogen ziet, is dat echt heel heftig. Niet even nazorg?
nou van slachtofferhulp hoef je niks te verwachten dus we hebben het via de huisarts geregeld 😉
hoe is het ondertussen met je dochter?
ja drama 🙁 ze is gewoon panisch voor die halte en ja die is hierachter 🙁
Mooie luchtfoto, maar jeetje wat heftig zeg dat ze dit heeft mee moeten maken. Wat lijkt me dat verschrikkelijk. Heel veel sterkte gewenst voor je dochter.
Wat heftig om zoiets mee te maken. Veel sterkte aan haar. Wat een speciale luchtfoto, beetje griezelig
prachtige luchtfoto!! chapeau en je hebt weer heerlijk gekookt zie ik
Wat een prachtige lucht foto heb je gemaakt zeg! Heel erg mooi.
Veel sterkte gewenst voor zowel jou als je dochter. Hier zitten we allemaal in de ziekenboeg. Ik ben zo duf als een konijn.
O wat heftig dat ze het van zo dichtbij heeft meegemaakt. Ik wens haar heel veel sterkte!