Ik word onzeker als mij gezegd word dat ik moet wachten op een uitslag..ja wie niet denk je dan. Een hoop mensen zullen onzeker zijn. Laat ik gewoon even het verhaal uitleggen dat is makkelijk begrijpen voor jullie dan denk ik;)

Afgelopen maandag, buikpijn..nou ja uh ben een vrouw en vrouwen hebben wel eens buikpijn toch. Dinsdag werd het toch wel wat erger, je neemt dan maar een asperientje en denkt er verder niet meer. Gisteravond had ik zoiets van “huh dit lijkt op blaasontsteking” nog maar een asperientje dan en ik bel morgen de dokter wel (jaaa rach die uit haar eigen een dokter belt;)) Vanmorgen stond ik op…nou ja rolde uit me bed en moest gewoon kruipen van de pijn…wtf is dit nou weer dacht ik. Afijn, ik, rach, mama van 2 heeft geen tijd voor die geintjes smorgens en probeerde toch door te trappen want moest de meiden klaar maken voor school. Nadat ik hun op school had gebracht, heb ik de dokter gebeld en kon gelijk komen voor een testje. De school van de meiden zit er vlak bij en ben bijna kruipend/rennend daar heen gegaan. Ingeleverd wat ik moest inleveren en ze zou me vanmiddag even terug bellen. Dat deed de lieve assistente ook, alleen niet met wat ik wilde horen.

Ja zegd ze we moeten het op de kweek zetten en dan hoor je morgenochtend wel hoe of wat, er is namelijk bloed gevonden….:| huh zei ik ja uuh uhh is het blaasontsteking of nierbekken …ja uhh kan ik nu niks op zeggen hoorde ik aan de andere kant van de lijn :(. De klachten die ik aangaf duide wel aan op nierbekonsteking #top dacht ik dan, maar ondertussen nog geen zekerheid en daar word ik onzeker van, heel onzeker zeker na het bedenken dat mijn moeder een maand of 3 voor haar dood hetzelfde had. Rillingen liepen over me lijf vanmiddag, onrust van heb ik jou daar en puntje bij paaltje brak ik in janken uit toen ik de meiden van school had gehaald en waarop mijn kleine meisje niomi nog eens zei ” mama je gezicht staat op huilen..zullen we dat even samen doen dan lucht het misschien even op’ nouuu tranen met tuiten natuurlijk hierzo…..
Wachten dus, en als ik de uitslag heb kunnen we gelijk starten met een antibiotica kuur #geweldigweer

Roontje was op tijd thuis gelukkig en als hij thuis is voel ik me altijd wel wat beter en zo ook nu op de pijn na dan. Dusss… gaan we maar ff gezamelijk duimen dat het niet al te rete erg is want ook dat kan ik er nu even niet bij hebben, en het anna geval en het #bambam geval …nee niet nu;)