Dat ik een social media anorexia patient bent dat is nu wel algemeen bekend. Facebook, twitter, instagram, flicker, pinterest staat wel vol met Rachel en Rachel de anorexia moeder. Dat trekt mensen, want wees eerlijk, hoeveel anorexia patienten laten in hun leven kijken? precies niet veel hoor, want andere anorex patienten hebben geen eetstoornis weet je nog wel en willen dat niet naar buiten brengen. Ik ben vanaf het begin heel open geweest en achteraf ben ik daar blij om want ik zou de stress er niet bij kunnen hebben en het lichtelijke gezeur van mensen die elke keer maar zeggen dat ik het onder ogen zou moeten zien dat ik een eetstoornis heb. Nee Rachel is altijd vanaf het begin op en en eerlijk geweest daarover. Mensen vinden dat intressant, mensen zijn nieuwsgierig en mensen zijn hard, nou ja dat heb ik in de loop der jaren weten te accepteren maar toch kunnen comments of opmerkingen aardig hard aankomen. Anyway, via instagram leerde ik Lisette kennen, een vrouw die stage heeft gelopen bij RTL en voor een opdracht een documentaire moest maken, en ik kreeg mail, want lisette dacht gelijk aan mij. Ik? in een docu? wauw dacht ik!! De haagse rachel, grote bek kromp toch wel even in elkaar, want halloooooo ik kan leuk fotos maken en een video plaatsten over mijn dagje rachel maar dalijk zit er iemand voor me met een camera, en een intervieuw….wauw, ik kreeg het even heel benauwd maar aan de andere kant super super spannend en toch wel gaaf ondanks het onderwerp gewoon ruk is natuurlijk, maar denk voor de buitenwereld wel intressant, een anorexia patient die zo open is krijgt een soort van open beeld.

Aanstaande donderdag…ja donderdag  komt lisette hierheen met haar camera man en gaan we aan de slag. Ik ben reuze benieuwd en krijg nu toch wel lichtelijk zenuwen trekjes maar ik denk dat alles helemaal goed gaat komen 😀
Ze gaat een interview afleggen en ja daar beantwoord ik ook vragen in zo ook vragen die op de site gesteld zijn of nog worden.

Ik ben benieuwd 😀