vandaag 7 januari om 12.55 is ons poezekind een sterretje geworden. onze lekkere dikke romy was al anderhalve week aan het spugen, de laatste 4 dagen niet eten en drinken, ja op aandringen met als gevolg dat werkelijk de hele keukevloer vol lag…. hij lag maar boven en vanmorgen even op de bank. proberen brokje te geven maar nee hij wilde niet. de dierenarts gebeld, een schatje van een vrouw, die mij vertelde dat zijn oren geel waren en zijn bekje wit en bleek en zijn buik, die altijd al bol was, wat in zat wat niet goed was. ze konden een hele behandeling opstarten…..maar was 50/50 en zelf had ze zoiets van nee word hem denk ik niet. tja daar sta je dan boven je bolliebol katje, die je af en toe vervloekte als hij in de bank hing maar toch ook verlieft op was omdat hij altijd wat terug zei ” romy, poezekind kom dan…”  waarop hij lekker vrolijk terug miauwde….zelfs vanmorgen nog, het was meer piepen. ik heb romy op schoot genomen en ze heeft hem tot 3x toe het narcose middel moeten toe dienen, hij bleef maar om zich heen kijken en naar roon die toch ook echt tranen kreeg…….. romy kreeg daarna zijn ” spuitje”  en binnen een minuut was het over, dag mijn poezekind, we hebben 11 jaar van je genoten, kinderen van je gehad (zijn zoon hebben we nog;)) en je lief gehad. R.I.P