Tot volgend jaar, of toch niet
De titel wilde ik gister mee afsluiten en naar huis gaan toen ik bij de tattoo shop weg ging. Tot volgend jaar, of toch niet.
Nou wat denk je van niet haha. En Chris zei nog, ik zie je binnen kort wel weer voor een afspraak :D. En laat die gozer daar nou gelijk in hebben!
Anyway, ik was wel klaar met mijn “bucketlist”. In een paar maanden tijd, voor december mijn armen vol met tattoo’s. Nou daar is ondertussen ook mijn nek bij gekomen en van de week een laatste stukje schouder wat nog niet bedekt was. En gewoon just for fun, de geboortedatum’s van de meiden. Maar zijn we klaar? Nee! Ik heb mijn lijstje afgwerkt maar ga inderdaad volgende week, als Ro weer moet, gewoon voor een nieuwe afspraak want er is nog plek zat op het lichaam en ik wil nog wat onder de laatste schouder tattoo en daarna ga ik verder op mijn benen :D. Ga ik mijzelf daar weer een doel voor stellen kwa tijd? Nee, wel alles zo rap mogelijk maar ik ga niet zeggen dat ik mei 2021 mijn benen vol heb ;). Ik heb die uitdaging nu gehad en ik ga nu lekker verder en ga wanneer ik zin heb, ondanks dat dat elke week is haha, het is nu eenmaal een verslaving 😉
Voor nu “even” blij met het resultaat. En dan zeg ik expres even want een nieuwe tattoo is voor mij na drie dagen al weer oud en ben ik alweer aan het brainstormen. Ik ben ondertussen een lopend kladblok geworden en ben er toch wel trots op. Sommige hebben totaal niks met tattoo’s en dat respecteer ik alleen maar en vind het ook fijn als mensen daarin gewoon eerlijk zijn. 😉 Wij vinden het wel leuk en mooi en zijn een tattoo familie aan het worden want de meiden zijn ook al aardig op weg om vol te zitten evenals manlief.
Of er een betekenis is voor deze laatste nieuwe…..nee niet echt, meer een drempel voor mijzelf omdat ik niks met vlinders had. Mijn ena laatste tattoo zat ook een vlinder en ineens was ik om!! En een vlinder doet mijn altijd aan mijn mams denken 😉
Deze tattoo is weer door Chris gezet. Die zet ze altijd bij mij, ons en soms Martin. Maar beide toppers van Tattoo Martin in Delft.
Ik wens jullie een heel fijn weekend!
18 gedachten over “Tot volgend jaar, of toch niet”
Als ik ergens een vlindertje zie fladderen moet ik ook aan mijn moeder denken en hoop ik stiekem dat het een teken is van boven.
dus dat 😉 dat ze even gedag komt zeggen 😉
Ja precies, zodat er toch weer even een soort van contactmomentje is.
Hele mooie tattoo hoor! Haha we zijn benieuwd naar de volgende dan 😉
hahahha en dooooorrrrr….;’)
‘Een lopend kladblok’. Dat vind ik een bijzondere uitdrukking : )
Ik heb zelf geen tattoo, vind het altijd wel mooi bij anderen, vooral met betekenis.
Liefs,
Frieda
haha, zo herkenbaar, die tattoo verslaving. Ik heb het tot nu toe redelijk binnen de perken weten te houden, maar twijfel al een tijdje voor een nieuwe
dan ben je nog niet verslaafd haha, hier zijn we ineens met ze alle los geslagen 😉
Je gaat lekker, haha. Elke week, respect hoor!
Op welke plek zou je nooit een tatoeage nemen?
op mijn gezicht!! daar gaat het echt never nooit gebeuren !
Je hoort wel vaker als je eentje hebt laten zetten dat je dan meer wilt, nou, dat gaat duidelijk wel voor je op!
Ik heb geen tattoos, maar ik begrijp wel hoe het verslavend kan werken. Ik vind tattoos soms mooi en soms niet. Soms zijn ze heel smaakvol uitgevoerd!
heb je er bewust voor gekozen om geen kleur in je tattoos te nemen?
ja bewust inderdaad want ik ben gewoon niet van de kleur, ik vind het te druk worden dan en met mijn HSP is dat geen optie haha. dan word ik elke keer knetter gek als ik naar mijn armen kijk 😛
Lopend kladblok vind ik een hele leuke benaming. Zelf heb ik geen tattoos maar ik snap dat het een soort verslavend werkt.
Ik heb geen tattoo, maar vind het zooo moooi!